ShinBuKan iaido jodo Affligem

De geschiedenis van het Zen Nihon Kendo Renmei Jodo (ZNKR of seitei) is in feite de geschiedenis van het Shindo Muso Ryu Jojutsu. Dit in contrast tot het ZNKR-iaido dat is samengesteld door verschillende zwaardstijlen (hoofdzakelijk Muso Shinden Ryu en Jikiden Eishin Ryu) en in 1968 door door een groep van elf iaido hanshi.

Jodo is de derde martiale kunst die samen met Kendo en Iaido het curriculum van de All-Japan Kendo Federatie vormt. De Zen Nippon Kendo Renmei Seitei Jodo kata zijn geselecteerd door Shimizu Takaji uit de Shindo Muso Ryu curriculum en en aangepast voor Iaido- en Kendoka. Deze kata werden gedemonstreerd aan de ZNKR door Shimizu Takaji en Nakajima Asakichi en na goedkeuring in 1969 aan het publiek getoond.

SEITEI Jodo : inleiding

Geliefd door sommigen, verwenst door anderen, jodo en competitie zijn vaak voer voor discussie.

Het meedoen aan wedstrijden moet gezien worden als een extra vorm van trainen onder een druk (spanning) die in de meeste dojo's niet te evenaren is. Maar het doen van wedstrijden is niet het middel om het doel te bereiken. Techniek is het middel om het doel te bereiken. Techniek moet correct worden uitgevoerd. Daarna gaat de budoka werken aan zijn eigen diepteniveau in de verschillende uit te voeren technieken. Dan pas wordt er gevochten. Hetzelfde geld voor graduaties (examens).

Competitie

Het Shindo Muso Ryu Jojutsu ontwikkelde zich in Fukuoka rond 1600 onder de leiding van de stichter Muso Gonnosuke. Drie eeuwen lang bloeide het jojutsu in Fukuoka, Jan. Maar met de Meiji restauratie in de 19e eeuw veranderde alles. Niemand kon/mocht meer leven als een samoerai. Japan werd door Amerika gedwongen zich open te stellen en dit bracht veel voordeel en nadeel met zich mee. Niettemin probeerden de leden van de Shindo muso ryu deze kunst uit liefde ervoor te bewaren alsook vele andere budo-takken.

De jojutsuka (= beoefenaren van de stok-kunst) van Fukuoka introduceerden hun kunst op verschilledende andere plaatsen waaronder Tokyo. Hier trok deze de aandacht van invloedrijke zwaard-instructeurs. Een ervan was Nakayama Hakudo, nog steeds beroemd als kendoka en als iaido-instructeur (de kunst van het zwaard trekken). Nakayama vond de kata's van de Shindo Muso ryu zeer hoog ontwikkeld. Het beoefenen van jojutsu gaf hem een dieper inzicht in het kendo.

Door het werk van Shimizu Takaji en de samenwerking met Nakayama Hakudo bloeide ook het jodo in Tokyo met als resultaat dat Takaji zich definitief vestige in Tokyo en onderricht gaf in de Mumon Dojo . Rond 1930 werd hij aangesteld als jo-instructeur bij de politie van Tokyo waarbij ook vele top-kendoka hoorden . Zodoende werd jojutsu een instrument voor de politie. Nu nog ziet men Japanse politiemensen met stok. Omdat Shimizu grote groepen studenten bij de politie moest opleiden, ontwikkelde hij twaalf basisoefeningen - kihon in het Japans. De naam jojutsu werd ook vervangen en wel door de naam jodo. Ondanks de naamswijziging is jodo nog steeds een zeer authentieke krijgskunst, die dicht bij zijn historische wortels staat. Dit komt o.a. door we het echte wapen gebruiken, een stok van hard eikenhout, zonder bescherming van het lichaam. De aanvaller in de kata gebruikt een houten zwaard, niet om de ander te ontzien, maar omdat de slagen van de stok makkelijk een zwaard van metaal kan verbuigen of breken.

Shimizu Takaji sensei heeft het jodo enorm helpen verspreiden. Men beweert weleens dat hij tijdens zijn leven zeker anderhalf miljoen beoefenaren heeft lesgegeven. Na de 2e wereldoorlog was jodo een van de drie martiale kunsten in de Zen Nippon Kendo Renmei, de Japanse kendo organisatie die miljoenen leden heeft. Nu zijn er zo'n tienduizend beoefenaren van jodo. Je begint meestal met de twaalf Seiteigata. Die zijn door Shimizu geselecteerd en aangepast uit het curriculum (=de leerweg) van de Shindo muso ryu - bedoeld als introductie in de principes van de stok. Zodra men de Seiteigata beheerst, gaat men de oude vormen beoefenen. Voornamelijk via de internationale kendo gemeenschap is het jodo naar Europa gebracht. Hier in de Benelux begon het jodo zich te ontwikkelen rond het jaar 1980 dankzij de vele inspanningen van Tsunetsugu Hiroi Sensei en zijn leerlingen.

Geschiedenis ZNKR-jodo